Fauna powiatu strzelińskiego

Lasy na terenie Nadleśnictwa Henryków reprezentuje bardzo bogata fauna. Jak wygląda stan populacji wybranych gatunków zwierząt, które w nich występują? Jakie czynniki wpływają na niską liczebność? Przyrost z pewnością można zauważyć w populacjach dużych ssaków. Właśnie dla nich idealne warunki stwarzają pola kukurydziane, uprawiane na ogromną skalę.
Powiat strzeliński zamieszkuje wiele gatunków zwierząt występujących w stanie dzikim. Wśród nich są gatunki rodzime, żyjące w granicach swojego naturalnego obszaru występowania oraz gatunki obce, występujące w środowisku naturalnym. Gromada ssaków w Nadleśnictwie Henryków reprezentowana jest przez podstawowe gatunki łowne: jelenia, sarnę, dzika, zająca, lisa, jenota czy borsuka. Z ciekawszych zwierząt chronionych odnotowano występowanie łasicy, gronostaja, popielicy, żołędnicy, mroczków i nocków. Ptaki reprezentowane są przez wiele gatunków rzadkich i zagrożonych: bociana czarnego, łabędzia niemego, dudka, muchołówkę małą i białoszyją.
Jak poinformował Krzysztof Flis, zastępca nadleśniczego Nadleśnictwa Henryków, od kilkunastu lat w powiecie strzelińskim widoczna jest bardzo niska liczebność zająca, przepiórki i kuropatwy. Dzikiego królika nie widuje się praktycznie wcale. Gatunki te są ściśle związane z polami. Według naszego rozmówcy, trudno jednoznacznie określić przyczynę niskiej liczebności.
– Właściwszym stwierdzeniem byłoby powiedzenie o kompleksie czynników ograniczających. Poczynając od pojawienia się gatunków obcych dla naszego kraju (np. jenot, szop pracz), poprzez ogromne zwiększenie liczebności lisa, a kończąc na zmianach w krajobrazie rolniczym. Jest to zanik dróg śródpolnych, wielkopowierzchniowa, monokulturowa gospodarka rolna czy uprawa kukurydzy na ogromną skalę – powiedział Flis. Wszystkie te czynniki sprawiają, że nawet sprzyjająca pogoda (łagodna zima i słoneczna wiosna z niewielkimi opadami deszczu w 2015 r.) nie pomogła w odbudowie populacji tych pięknych zwierząt.

Wypierane rodzime gatunki
Okazuje się jednak, że odwrotną sytuację można zauważyć w populacjach dużych ssaków. Ogromny przyrost u dzików i jeleni, które jeszcze kilka lat temu były spotykane w naszych lasach sporadycznie. Jak poinformował nasz rozmówca, dla tych zwierząt ogromne pola obsiane kukurydzą stwarzają idealne miejsce do bytowania i rozrodu. Przede wszystkim są źródłem idealnego pożywienia. Zwykle zwierzęta wkraczają na pola kukurydziane na przełomie późnej wiosny i lata, kiedy są w stanie się ukryć. Pozostają tam aż do żniw, czyli przełomu października i listopada. Takie sytuacje nie są niczym nadzwyczajnym. – Często w polach kukurydzy odbywają się rykowiska (gody jeleni), co wcześniej było zarezerwowane dla dużych kompleksów leśnych – mówił zastępca nadleśniczego.
Szybko rozprzestrzeniają się natomiast gatunki obce, przybyłe do naszego kraju z Ameryki (szop pracz, norka amerykańska, rak pręgowaty) czy Azji (jenot, biedronki azjatyckie). Bezpośredni wpływ ma na to brak naturalnych wrogów. Z tego powodu wypierane są jednak rodzime gatunki (rak szlachetny, biedronka dwukropka i biedronka siedmiokropka).
Według Flisa, bardzo pozytywnym aspektem jest stabilna populacja gatunków objętych ochroną prawną oraz gatunków priorytetowych dla wspólnoty europejskiej. Należą do nich głównie ssaki prowadzące bardzo skryty tryb życia (np. popielica). Są to również owady, na które rzadko zwracamy uwagę, jak np. motyle czerwończyk nieparek, modraszek teleius lub ważka trzepla zielona.
Ponadto, w ostatnich latach w lasach Nadleśnictwa Henryków gniazduje i z powodzeniem wyprowadza lęgi para orłów Bielików. – Dla zapewnienia spokoju tym pięknym ptakom, gniazdo jest pod stałą obserwacją pracowników nadleśnictwa oraz członków Komitetu Ochrony Orłów – powiedział Flis.

(KK)

RE: Fauna powiatu strzelińskiego

RE: Fauna powiatu strzelińskiego

Przeczytaj także

Najnowsze artykuły

Najczęściej czytane

Ostatnie komentarze