Dwójka ludzi ratuje zwierzęta

Marcin Marzec, prezes zarządu Ośrodka, zajmuje się dzikimi zwierzętami już 10 lat

Jastrzębie, oknówki, jeżyki, dziki, sarny – to tylko niektóre dzikie zwierzęta, żyjące w naszym lub okolicznych powiatach. Są to stworzenia, które w przeciwieństwie do zwierząt domowych, nie mają zagwarantowanej pomocy medycznej. Gdzie więc trafiają, gdy dzieje im się krzywda? Do Ośrodka Leczenia i Rehabilitacji Dzikich Zwierząt w Wyszonowicach.
Ośrodek powstał na początku sierpnia decyzją Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z inicjatywy Anety i Marcina Marców (założycieli Fundacji Św. Huberta). Jest to organizacja, która za swój cel ma ratowanie zdrowia i życia dzikich zwierząt. – Najczęściej zwierzęta przywożą nam prywatni ludzie i służby, takie jak policja czy straż pożarna – opowiada Marcin Marzec, prezes zarządu. – Miewamy podopiecznych z Łagiewnik, Dzierżoniowa, Niemczy i wielu innych miejsc.
Mimo że państwo Marcowie nie mają wykształcenia związanego z weterynarią (Marcin jest informatykiem, a Aneta germanistką), to dzięki 10-letniemu doświadczeniu i obcowaniu z tą profesją wiele już umieją. – Tak naprawdę, to cały czas się uczymy – mówi Marcin Marzec. – Wiemy jak postępować ze zwierzakami, opiekować się nimi i robić proste zabiegi, jednak poważne operacje zostawiamy specjalistom. Bardzo pomagają nam Aleksandra Dernowska i Witold Bensz z Przychodni Weterynaryjnej w Ziębicach. Natomiast ciężko chore zwierzęta jadą prosto na Uniwersytet Wrocławski.

Rodzice dla ptaków
W działającym od niedawna Ośrodku zdarzyło się już kilka ciekawych sytuacji. Niedawno ktoś przyniósł im wycieńczone, malutkie ptaki oknówki. Przez dwa tygodnie m Aneta Marzec karmi sójkę, jedną z podopiecznych Ośrodka Leczenia i Rehabilitacji Dzikich Zwierząt

Aneta Marzec karmi sójkę, jedną z podopiecznych Ośrodka Leczenia i Rehabilitacji Dzikich Zwierząt

usieli je karmić. – Gdy dzwoniliśmy do znajomych z hasłem „Cześć, masz muchy?”, nikt się już nie dziwił – śmieją się Aneta i Marcin. Po dwóch tygodniach ptaszki nauczyły się latać i usamodzielniły się.
Innym razem trafił do nich pogryziony przez psy dzik. Niestety, nie udało się go wyleczyć ze wszystkich ran. Udało się natomiast umieścić go w prywatnym, ogrodzonym lesie, gdzie nikt go nie będzie nękał.
Więcej takich historii oraz innych ciekawostek z życia Ośrodka można przeczytać na stronie internetowej www.fundacjahuberta.pl (powstałej dzięki uprzejmości Piotra Mieczkowskiego). – Podczas naszej kariery udało nam się wyleczyć i wypuścić masę zwierząt – opowiada Marcin. – Dziki, sarny, kozy, jastrzębie, uszate i wiele innych. To daje nam niesamowitą satysfakcję i motywację do dalszej pracy.

Masz zbędne materiały?
Siedziba Ośrodka mieści się w prywatnym domu Anety i Marcina Marców w Wyszonowicach. – W 8 miesięcy udało nam się postawić ten dom – tłumaczy Marcin Marzec. – Ogromnej pomocy udzieliła nam firma Osiński i Syn, która sprzedawała materiały po bardzo niskich cenach. Dodatkowo, wielu ludzi, znajomych i przyjaciół nam pomagało. Pracy, co prawda, czeka nas jeszcze wiele – przygotowanie całej infrastruktury dla przyszłych „pensjonariuszy”, elewacja na budynku głównym, pomieszczenia kwarantanny, zagroda dla kopytnych itp. Ale już teraz pójdzie nam jak z płatka. O ile z elewacją finansowo sobie poradzimy, to niestety materiały na zagrody i wykończenie wolier to dość spory problem. Jeśli więc, drogi czytelniku, masz przypadkiem zbędne łaty, żerdzie lub może ogrodzenie panelowe to z wdzięcznością takowe przygarniemy. Ogólnie zachęcamy każdego, kto chciałby w jakiś sposób pomóc tym zwierzętom, do współpracy z nami – kończy Marcin Marzec.