Wojewoda przegrał przed sądem

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu zakończył postępowanie w sprawie skarg strzelińskich radnych. Czy wyrok jest ostateczny?

Troje radnych zasiadających w Radzie Miejskiej Strzelina zaskarżyło zarządzenie zastępcze wojewody o wygaszeniu ich mandatów.

 Przypomnijmy, że zdaniem wojewody, Iwona Kowalska, Franciszek Cygal i Tomasz Głowacki naruszyli art. 24d ustawy samorządowej. Przepis ten mówi, że wójt (burmistrz, prezydent miasta – red.) nie może powierzyć radnemu gminy, w której radny uzyskał mandat, wykonywania pracy na podstawie umowy cywilno-prawnej. Tymczasem burmistrz Strzelina powierzyła trojgu radnym, którzy jednocześnie są sołtysami, obowiązki doręczania korespondencji gminy z mieszkańcami ich sołectw. Zgodnie z zawarta umową, radni/sołtysi pobierali z tego tytułu wynagrodzenie.

Sąd postanowił uznać skargi strzelińskich radnych i unieważnił w całości zarządzenie zastępcze wojewody. Przed odczytaniem wyroku sąd poinformował strony postępowania, że już po zakończeniu rozpoznawania sprawy do sądu wpłynęło pismo Tomasza M., mieszkańca Strzelina. Sąd uznał, że ze względów formalnych nie będzie go uwzględniał.

Po odczytaniu wyroków dotyczących trojga radnych sąd ustnie uzasadnił swoją decyzję. Wywód opierał się na dwóch przepisach dwóch różnych aktów prawnych. Pierwszym była Konstytucja RP a drugim Ustawa samorządowa. Na tę ustawę powoływał się wojewoda uzasadniając rozporządzenie zastępcze. Ten konkretny przepis nazywany bywa antykorupcyjnym. Zdaniem wojewody, przygotowana przez burmistrz i podpisana przez radnych umowa była umową cywilno-prawną. Sąd wprawdzie przyznał, że umowa na doręczanie korespondencji istnieje, że podpisali ją radni, ale nie uznał jej za umowę cywilno-prawną. - Nie może być w tym przypadku mowy o naruszeniu art. 24d (Ustawy samorządowej – red.) - powiedziała sędzia referent. Jako uzasadnienie strony usłyszały, że lokalny samorząd przyjął uchwałę wyznaczającą skarżących na inkasentów lokalnych podatków a przygotowana przez burmistrz umowa była tylko zabiegiem formalnym.

Jeżeli chodzi o drugą część uzasadnienia wyroku sądu, to opierała się ona na konstytucyjnej zasadzie proporcjonalności. Mówiąc w skrócie, chodzi o to, żeby „ważyć zyski i koszty podejmowanych działań”. Na korzyść skarżących, zdaniem sądu, przemawiało to, że...
Wiecej w wydaniu papierowym.