Życie Caroliny jest gotowym scenariuszem na film lub pomysł na powieść z gatunku romansów. Temu wątkowi naszej wizyty w Żelowicach poświęcony był pierwszy artykuł.
Dziś wracamy do tej niewielkiej miejscowości, żeby zaprosić Czytelników do odwiedzenia zespołu kościelno-klasztornego na Maślanej Górze. Wzniesienie jest najwyższym miejscem pałacowego parku. Wzgórze, z racji wzniesionego tam w latach 1865-6 mauzoleum rodowego właścicieli Żelowic, nazywane bywa również Świętą Górą. Fundatorka zażyczyła sobie, żeby „całość nie tylko nosiła charakter prawdziwie katolickiego domu modlitwy, ale też arystokratycznego miejsca pochówku”. I tak się stało. Przypominamy o tym, ponieważ kościół-mauzoleum i znajdujący się opodal klasztor zachowały się do naszych czasów w nienaruszonym wręcz stanie. Niemal wszystkie posiadłości arystokratów na Śląsku miały albo podobne mauzolea, albo wydzieloną część, gdzie chowano członków ich rodu. Niewiele z tych zabytków zachowało się do naszych czasów i to zwykle w złym stanie. Dlatego tak wartościowe, z punktu widzenia historii regionu, jest żelowickie założenie na Maślanej Górze.
Arystokratyczne mauzoleum
Mieszkańcy Żelowic są przyjaźnie nastawieni do turystów, którzy chcą zobaczyć i zwiedzić kościółek. Zdarzyło się nam, że zabłądziliśmy i zamiast na Świętą Górę trafiliśmy do... byłego folwarku z niszczejącym pałacem. Pomoc jednego z mieszkańców przyszła w samą porę i niewiele spóźniliśmy się na spotkanie z ks. proboszczem Antonim Drwiłą. To, co zobaczyliśmy w środku, zaskoczyło nas, chociaż przecież przed wyjazdem oglądaliśmy w internecie zdjęcia kościoła, jego wnętrza i zabudowań klasztornych. Architekci rzetelnie wykonali wolę Caroliny. Zarówno bryła świątyni, jak i wnętrze są dopracowane w każdym calu. O niepowtarzalności budowli świadczy choćby jej wielkość, a właściwie zaskakująco małe rozmiary. Z zewnątrz, zwłaszcza od wschodu, kościół przypomina prawdziwą gotycką katedrę, ale otoczoną iście pałacowymi klombami. Natomiast wnętrze, choć niewielkie, to nie sprawia, że jest za małe. Dostojności wnętrzu dodają kolumny, a polichromowane płyty nagrobne sprawiają, że czujemy wyjątkowość tego miejsca. Wrażenie to potęguje ołtarz z malowidłem Zbawiciela na krzyżu. - Jego oczy zwrócone są ku niebu, to znaczy, że jeszcze nie skonał – wyjaśnił ks. Antoni. W kościele jest również krypta z trumnami ostatnich właścicieli Silbitz (Żelowic).
Tekst ukazał się w 33 (1022) wydaniu "Słowa Regionu". Cały artykuł przeczytasz tu lub tutaj.
Komentarze
" fundatorka" za co ? za pieniądze swojego męża bo przecież sama w życiu nic nie zarobiła. fundatorka czego? fundatorka pomnika dla swojego truchłą.
ja spajker zafunduję swój pomnik z granitu w kształcie dorodnego penisa i każdy wkurzony człowiek będzie miał prawo opryskać go sprayem lub moczem. będę słąwny i lepszy od tej arystokracji czyli dawcy sromu dla zamożnego wyzyskiwacza że ten granitowy pomnik w kształcie penisa ufunduję pieniędzmi własnymi a nie cudzymi. paniusia z braku innego zajęcia np pracy ufundowała własny grobowiec zamiast np schroniska dla zwierząt albo szkoły. znam osobiście hrabinę therese von werner z morawy koło strzegomia.. tamta starucha z morawy , hrabina od stuleci była wielokrotnie u mnie w luksusowym biurze i co 10 minut szła lać do kibla. jak zaproponowałem kawę to zapytała z arystokratyczną wyższością - gibt es hier so was? jest tu coś takiego jak kawa? za wielomiesięczne usługi nie zapłaciła złamanego feniga bo przecież hrabinie się należy szacunek za darmo i usługi za darmo a nawet na pampersa im pieniędzy szkoda.. celebryci znani z okazałego grobu i z niezarobionych pieniędzy. dobre.
Kanał RSS z komentarzami do tego postu.